Leseprobe

143 D e titel - i l lu strati es v an Mi chael Andre ae Omstreeks het morgenrood scheidt de dag zich af van de nacht, en wordt ieder ding in zijn soort en kracht gekend, want zonder tegenstelling wordt niets openbaar, geen beeld verschijnt in de heldere spiegel als niet één zijde verduisterd wordt. Wie kan van vreugde spreken die geen leed heeft ondervonden, of van vrede die geen strijd heeft gezien of ervaren. Zo is de tegenstelling een openbaring van de gelijkheid,7 die in de stille Eeuwigheid in zichzelf zonder waarneming zweeft, zonder licht, zonder duisternis, zonder vreugde, zonder leed. Waar komt echter de tegenstelling in de gelijke8 en stille Eeuwigheid, die niets kent, weet of buiten zich heeft? Waar men iets hebben wil, dat er niet is, brengt9 die begeerte angst en wee. Zo’n verborgen leven geeft geen vreugde; en omdat de eenzame Eeuwigheid niets buiten zich heeft, zoekt zij de lust om zichzelf te openbaren in zich; want er ligt kracht, macht en glorie, ja alles in haar boezem. De donkere hel en oplichtende gloed klinkt uit één hart door het woord volgens de Schrift: ‘Ik maak het licht en schep de duisternis, ik geef vrede en schep het kwaad. Ik ben de Heer die dat alles doet, opdat men van beide leren zou, zowel van de opgang van de zon als van haar ondergang, dat buiten mij niets is.’ Jes. 45:6v. En daarom deelt zich de al-ene vrijheid op, en blijft toch een ongedeelde zachte Eenheid. Zij zoekt licht en kracht en maakt zich zelf in het verlangen tot de angst en de duisternis. Zo brengt zij zichzelf voort uit de duisternis tot het licht, want de duisternis ver- wekt het vuur, en het vuur het licht, en het licht openbaart de wonderen van de Wijsheid in afbeel- dingen en figuren, die zij uit haar zachte vrijheid (uit de spiegel van de Wijsheid en de wonderen in het duistere verlangen) geleid had, en die in haar verbor- gen geweest waren. En dat wordt allemaal door goddelijke open- baring vanuit de eeuwige diepte uitgelegd in dit boek. DR I E PR I NC I P E S